Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz samodzielnie określić warunki przechowywania lub dostępu plików cookie w Twojej przeglądarce.

Zamknij cookies
Menu mobilne
Publikacje Instytutu Zachodniego

Cztery scenariusze dla kontynentu: jak może rozwinąć się konflikt między Rosją a Europą do 2030 r.

#NATO, #Rosja, #Ukraina, #wojna #przewidywanie #scenariusze

W dniu 23.09.2024 r. na łamach NZZ „Neue Zürcher Zeitung” (NZZ) Ulrich Speck (obecnie ekspert Fundacji Transatlantyckiej działającej w Berlinie z ramienia German Marshall Fund of the United States (GMF) z siedzibą w Brukseli) przedstawił cztery zasadnicze scenariusze dalszego rozwoju konfliktu na Ukrainie.

Pierwszy z nich zatytułowano „Otwarty konflikt”. W tym najmniej prawdopodobnym scenariuszu według Specka wskazano na dążenie władz rosyjskich do uzyskania ponownie dominującej pozycji w Europie Wschodniej i Środkowo-Wschodniej. Zdaniem Specka, mimo że frontalny atak Rosji jest najbardziej nieprawdopodobną opcją, to jednak prowokacja poważnego incydentu mieści się
w sferze rosyjskich możliwości pod pretekstem ochrony etnicznych Rosjan
. Taki krok Rosji według przewidywań Specka zmusiłby państwa NATO do odpowiedzi militarnej albo ostatecznie podważyłby zasadność istnienia NATO. W dłuższej perspektywie otworzyłoby to przed Rosją kolejne możliwości. Zdaniem Specka „Moskwa może zdecydować się na ten krok, jeśli sprowokuje ją do tego słabość Zachodu – lub jej pozory. Brak jedności na Zachodzie i nowa polityka wobec Rosji, np. po zawieszeniu broni na Ukrainie, która opierać się będzie na nowych ofertach dla Moskwy, mogą być odbierane jako słabość”.                          

Drugi scenariusz zakłada „trwałe napięcie”, czyli w praktyce kontynuację konfliktu na obecnym poziomie. Rosja kontynuuje atak na Ukrainę, są okresy wzmożonych działań wojennych i spokoju, być może w postaci zawieszenia broni. Obie strony wciąż jednak widzą szansę na wygranie wojny i dlatego się nie poddają. Jednocześnie Rosja podwaja swoją wojnę hybrydową przeciwko Zachodowi, stosując dezinformację i propagandę, a także okazjonalne ukryte ataki. Wywiera presję na Gruzję i Mołdawię oraz dokonuje „pełzającej aneksji” Białorusi.

Trzecia opcja przewiduje tzw. nowy tryb Vivendi: „Zachód zdecydowanie poprze Ukrainę”. Po zawieszeniu broni Ukraina zostałaby zabezpieczona militarnie przez Zachód w taki sposób, że kontynuowanie wojny przez Rosję byłoby bezcelowe. Ukraina uzyskuje niezawodne gwarancje bezpieczeństwa, a do kraju napływają inwestorzy, wracają uchodźcy, następuje odbudowa. Jednocześnie Gruzja i Mołdawia są chronione przed przejęciem władzy przez Rosję. Rosja nadal prowadzi operacje hybrydowe, ale Zachód wzmacnia swoje siły zbrojne i przedstawia się państwom regionu jako wiarygodny partner.

W ostatnim, czwartym scenariuszu założono zmianę reżimu w Rosji. Jest ona mało prawdopodobna, ponieważ następca Putina prawdopodobnie kontynuowałby jego kurs. Nie jest jednak jasne, czy w niedługim czasie miałby on podobną władzę i kontrolowałby Rosję równie skutecznie jak Putin, „dlatego może się zdarzyć, że następca Putina nie będzie miał zdolności do zajęcia się podbojem sąsiednich państw, bo najpierw musiałby skonsolidować władzę w Rosji”. (W. Ostant)

 

https://www.nzz.ch/pro/2030-vier-moegliche-szenarien-fuer-europa-im-umgang-mit-russland-ld.1849199


Instytut Zachodni w Poznaniu

ul. Mostowa 27 A
61-854 Poznań
NIP: 783-17-38-640